برای یکی شدن، اگه مرگ من بسه ، نفس منو بگیر

ای تو هم سقف عزیز، ای تو هم گریه من ، گریه هم فاصله بود

گریه آخر ما ، آخربازی عشق، ختم این قائله بود

حدس گر گرفتنت، در تنور هر نفس ، غم نه، اما کم که نیست

هم شب تازه تو، ترکش پر تیر عشق، سنگ سنگر هم که نیست

خوب دیروز و هنوز ، طرحی از من بر صلیب، روی تن پوشت بدوز

وقت عریانی عشق، با همین طرح حقیر، در حریق تن بسوز

پلک تو فاصله، دست و کاغذ و غزل، من و عاشقانه بود

رستن از پیله خواب ، ای کلید قفل شعر، خواب شاعرانه بود

اگه حتی بین ما ، فاصله یک نفسه، نفس منو بگیر

 
برای یکی شدن ، اگه مرگ من بسه ، نفس منو بگیر

از ته چاه سکوت ، تا بلندای صدا، یار ما بودی عزیز

در تمام طول راه ، با من عاشق ترین ، هم صدا بودی عزیز

حدس رو گردان شدن ، از منو از راه ما، باور بی یاوری

روز انکار نفس، روز میلاد تو بود، مرگ این خوش باوری

تو بگو غیبت دست ، غیبت هر چه نفس ، بین ما فاصله نیست

غیبت آخر تو، کوچ مرغان صدا ، ختم این قائله نیست